درباره اتاق بازرگانی دلخواه(مطلوب)

پنجشنبه, 16 بهمن,1393 12:41 ب.ظ

 

 


درباره اتاق بازرگانی دلخواه(مطلوب)

 

 

از من خواسته شد به عنوان اقتصاددانی که سال ها به کار تدریس اقتصاد ایران، کار برنامه ریزی در سازمان برنامه و بودجه و ...و در نهایت حدود بیست سال کار در اتاق ایران درسمت مشاورعالی اقتصادی و 17 سال مدیریت مرکز تحقیقات و بررسی های اقتصادی گذرانده ام اکنون که انتخابات ادواری هیات نمایندگان اتاق های بازرگانی و صنایع و معادن ایران در پیش است نظرم را درباره اتاق بازرگانی در وضعیت کنونی، انتخابات و آینده آن برای آگاهی عمومی بیان کنم.

بنا براین به کوتاه سخن یادآور می شوم که اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران اکنون مدتی است که به تنها چیزی که شباهت ندارد، اتاق بازرگانی است، این اتاق بیش از آنکه به یک اتاق بازرگانی شباهت داشته باشد به سازمانی دولتی می ماند که آن هم برایش وظیفه ای تعیین نشده است. اتاق بازرگانی، زمانی اتاق بازرگانی شمرده می شود که پاسخگوی وظایف خود باشد. وظایفی که از نظر قاونی تنها در دو وظیفه خلاصه شده است:

1-     حمایت از حق وحقوق قانونی اعضاء و رساندن صدای آنان به مراجع تصمیم گیری ،به روش هایمتداول.

2-     دادن مشورت به قوای سه گانه، به ویژه و بیش از همه به قوه مجریه به عنوان مشاور به منظور کمک به توسعه اقتصادی کشوربه ویژه در بازرگانی خارجی و نه جز این.

عملکرد اتاق در یکی دو دوره اخیر و هم اکنون نشان از آن دارد که اتاق درست عکس این وظایف عمل کرده است . افزون بر این به اقداماتی دست زده یا طالب آن بوده و می باشد که اقداماتی حاکمیتی است نه حمایتی و مشورتی، تا جایی که برخی مسئولان اتاق ها اعلام می کنند که چنانچه دولت برخی امور اجرایی را به اتاق ها واگذار کند وضعیتی بهتر را شاهد خواهد بود .

به هر حال ملاحظه رفتار اتاق با اعضاء از جمله الزام صادرکنندگان و وارد کنندگان کالا به اخذ کارت بازرگانی و طلب وجوه کلان سالانه از آنان که در هیچ کشوری وجود ندارد یاپرداخت یک در هزار عملکرد آنان و... که بارها گفته شده است هم فشار بر اعضاء می باشد و هم با اثر گذاری بر قیمت تمام شده کالابه ضد توسعه اقتصادی و تشدید  تورم است.کارت بازرگانی باید با کارت عضویت جایگزین شودو...

اتاق بازرگانی در وضعیت کنونی و با کم و کیف ساختار تشکیلاتی و قانون و آئین نامه های اجرائی موجود به هیچ روی از توان انجام وظائف دوگانه خود برخوردار نیست. بنابراین به نظر من  نخستین گام در راه بهبود وضعیت اتاق یا برخوردار شدن کشور از اتاقی مطلوب آن است که انتخابات در پیش را دست کم یک سال به عقب بیاندازند، و در این مدت قانون اتاق و آئین نامه های اجرایی آن را به نحو مطلوب اصلاح و سپس اقدام به انتخابات هیات نمایندگان بنمایند.

 و اما، هیات نمایندگانی مطلوب، هیاتی می باشد متشکل ازروسای اتاق های محلی(شهرستان ها)،یعنی کارآفرینانی مجرب، خوش نام و موفق، با

هیات رئیسه ای از میان آنان که بتواند دبیرکل مجرب آگاه و فعالی را که از عهده تشکیل دبیرخانه ای پاسخگوی وظایف اتاق برخوردارباشدانتخاب کند و کار خود را با هدایت هیات رئیسه و الهام از نظرات کمیسیون های تخصصی و محدود اتاق آغاز کند.

دبیرخانه ای که اعضا آن باید مجاز به انجام هیچ گونه فعالیت انتفاعی نباشند، همچنانکه اعضاء هیات نمایندگان و هیات رئیسه نیز طبق قانون عضویتشان افتخاری می باشد و نباید از هیچ گونه مزایای مالی از سوی اتاق برخوردار باشند و دولت نیز به هیچ روی مجاز به دخالت در امور داخلی اتاق  ها نباشد و بنابه صزاحت وحکم قانون اعضاءانتصابی  خود را از هیات نمایندگان اتاق ها خارج کند.

در این صورت ملاحظه خواهد شد که اتاق رو به اتاق شدن می گذارد و دیگر مسائل و انتخابات آن رسانه ای و گروهی نخواهد شد،،همان گونه که چه هیچ کجای دنیا انتخابات ادواری اتاق ها رسانه ای نیست همچنان که از محدودکردن دوران خدمت اعضاء هیات نمایندگان و روسای آن دیگر سخنی در میان نخواهد بود.

بدون تردید هر اقدامی جز این موجب پشیمانی وغیرقابل جبران خواهد بود