بهینه سازی یارانه ها
و
مالیات سوخت و انرژی
اشاره:
خواننده ای می پرسد:
1- نفهمیدم بالاخره با پرداخت یارانه موافقید یا مخالف ؟ روشن تر توضیح بدهید.
2- منظور شما از گران یا واقعی چیست؟ بیشتر توضیح بدهید.
3- مطالب عنوان شده نظر نویسنده است یا نظر اتاق؟
در پاسخ پرسش های خواننده گرامی که متوجه نشدم عضو اتاقند یا خواننده خبرنامه،درپاسخ به پرسش نخست اینکه، نه تنها با پرداخت یارانه ها موافقم ، بلکه آن را اکنون از عمده ترین ابزارها برای رویا رویی با کاستی های اقتصادی کشور می دانم.البته نه به صورتی که قانون آن به تصویب رسید و در دست اجراء می باشد. زیرا با توجه به فلسفه وجودی اندیشه پشت بهینه سازی یارانه ها، نقض غرض شده است. اندیشه ی بهینه سازی یارانه ها که به صورت عام به تولید و مصرف پرداخت می شد و نوعی اتلاف منابع محسوب بود ،برای جلوگیری از آن ،از طریق بهینه سازی یارانه ها و واقعی سازی قیمت هانخست در اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران مطرح و پیشنهاد شد. با روشن بودن اینکه واقعی سازی قیمت ها افزایش قیمت هارا در پی خواهد داشت و گروه آسیب پذیر جامعه که منظور افراد و خانواده های زیر ودر خط فقر، ازجمله جامعه های تحت پوشش کمیته امداد و سازمان بهزیستی، معلولین و از کار افتادگان، خانواده های بدون سر پرست، سالمندان و بازنشستگان می باشند که در آن زمان تعداد شان کمی بیش از بیست ملیون نفر برآوردشده بود، توان پرداخت قیمت های واقعی رانخواهند داشت ، پیشنهاد این بود گه با واقعی سازی تدریجی قیمت عرضه ی سوخت وانرژی، بخشی از وجوه حاصل از افزایش قیمت سوخت و انرژی برای کاهش هزینه زندگی گروه های مذکور در اختیار سازمانی به طور نمونه تاٌمین اجتماعی گذارده شودتا آنکه این سازمان براساس سازوکاری ویژه دربرابرصدور کارت های معافیت پرداخت هزینه تحصیل– دو فرزند– بهداشت ودرمان، حمل ونقل درون شهری ومیان شهری- با 50درصد تخفیف - ، سهم بیمه های اجتماعی واحتمالا مالیات و... به سازمان های ذیربط پرداخت نماید. فاقدین مسکن نیز با استفاده از خانه های سازمانی- به طور مثال مسکن مهر- به عنوان مستاجر باپرداخت اجاره بهائی در حد هزینه نگاهداری بنا مورد حمایت قرار گیرند.اما قانون مربوط، به گونه ای مورد تصویب قرار گرفت که در واقع نقض غرض شد و بارآور کاستی هایی گردید که آثار آن همچنان ادامه دارد.
اکنون پیشنهاد این است که شیوه ی تامین منابع مالی ونحوه پرداخت یارانه به نحوی اصلاح شود که اولا به جای افزایش قیمت سوخت وانرژی که تشدید کننده تورم است و به هیچ روی مورد توصیه نمی باشد، از کلیه مصرف کنندگان سوخت و انرژی، به استثنای واحدهای تولیدی کالاهای صادراتی ووسائط نقلیه عمومی مالیات سوخت وانرژی اخذ شود ویارانه نیز با تخصیص بخشی از درآمد مالیاتی مذکورفقط به مصرف کاهش هزینه زندگی گروه آسیب پذیرمذکور و به نحو مورد اشاره برسد.
پاسخ پرسش دوم نیز روشن است. قیمت واقعی قیمت تمام شده کالا وخدمات به اضافه سود عادلانه است، که البته در کشور ما به سبب سیاست های پولی – مالی ناراست و سوء مدیریت فوق العاده بالاست که برای کاهش آن باید چاره جویی شود.درحالی که گران یا به طورکلی گران فروشی زمانی مطرح است که قیمت به مراتب بیش از قیمت واقعی عرضه شود.
واما، بالا رفتن قیمت های کنونی را نباید گرانی تلقی کرد، زیرا ناشی از دوعلت اساسی می باشد: یکی اینکه در گذشته نزدیک بخشی از قیمت تمام شده به شیوه های گوناگون توسط دولت تامین می شد، دیگر اینکه بخش عمده ی آن ناشی از کاهش غیرقابل تصور قدرت خرید پول ملی – ریال – است که جز فقر فرا گیروهمه جانبه که همواره مورد تذکر بوده است نیست. واقعیتی که پیش از این همین نمایندگان کنونی بخش خصوصی وبرخی بازرگانان اصطلاحا بزرگ یا کوچک آن را تبلیغ ودنبال می کردند .
در پایان پاسخ پرسش سوم این است که نوشته های خبرنامه با آنکه نظرات نویسندگان مربوط می باشد، اما برگرفته از نظرات ارائه شده در کمیسیون های تخصصی اتاق است.
نقل از:خبرنامه الکترونیکی اتاق ایران و انگلیس شماره 16 ویژه اردیبهشت ماه 1382